Mama, ik wil geen diabetes

Mama, ik wil geen diabetes

Mijn naam is Stefanie, mama van 2 prachtkinderen: Cédric (8 jaar) en Hailey (7 jaar). Onze topzoon Cédric heeft sinds zijn 4 jaar diabetes type 1. Mensen die bekend zijn met diabetes in hun gezin zeggen het vaak: iedereen in het gezin heeft diabetes vanaf het moment dat de diagnose er komt, en dat is geen leugen. Wanneer mijn zoon tegen mij zegt: “Mama, ik wil geen diabetes meer.”, dan begrijp ik die jongen best.

VANAF NU ZIJN WIJ EEN 'DIA-FAMILY'

De diagnose van Cédric is trouwens voor ons hele gezin een grote aanpassing geweest. Hailey was drie jaar toen de dokters diabetes vaststelden bij haar broer. Op zo’n momenten zou je het onopzettelijk weleens durven vergeten, maar voor broer of zus van een diabetespatiënt is het moment van de diagnose zonder twijfel ook een erg moeilijke periode!

Onze aandacht voor haar nam zichtbaar af, want zij had tenslotte net iets minder zorg nodig dan broer Cédric. In het begin is alles zoeken, dat weet iedereen. Zoals snel duidelijk werd was het voor ons gezin en de algemene sfeer in huis absolute noodzaak om een balans te zoeken tussen de verdeling van aandacht en fun times, zodat ook Hailey hier niet onder ging lijden.

Onze prachtmeid heeft namelijk een geweldige levensechte fantasie en creativiteit, dus die speelse momenten mochten niet verdwijnen omdat ons leven eventjes op zijn kop stond. Werk aan de winkel! Gelukkig kunnen wij steeds op elkaar steunen, en maakt elk lid van ons gezin het steeds zo aangenaam mogelijk voor de ander. Thank you, gezinsleden!

DIABETES EN PUBERTEIT: GEEN MAKKELIJKE COMBO

Cédric heeft veel verantwoordelijkheid, en is zeer zelfstandig voor zijn leeftijd. Dit komt waarschijnlijk ook wel door zijn diabetes. Hij moest zelf leren hoe zijn pomp en sensor werken, en wat hij moet doen in noodsituaties. Hij ging hier heel goed mee om, en leerde snel alle trucjes en middeltjes, maar het is en blijft een kind, toch? Ik merk dat hij nu ook stilaan in de prepuberteit komt, waardoor hij weleens zijn diabetes ‘heel stom’ vindt. Niet onbegrijpelijk… en bovendien heel frustrerend als ouder, omdat dit buiten jouw macht ligt.

Enkele maanden terug had Cédric het zeer moeilijk met zijn diabetes. Hij wilde geen koolhydraten ingeven, of vergat dat helemaal door wat er gebeurde in zijn omgeving. Ik werd hier in het begin nogal snel boos om, omdat het ingeven van koolhydraten zeer belangrijk is. Dat probeerde ik hem duidelijk te maken, maar ik was vergeten me in zijn plaats te begeven.

TIJD VOOR EEN NIEUW PLAN VAN AANPAK!

Het is een kind van acht jaar dat wil spelen, ontdekken, gek doen en het liefst zo weinig mogelijk na hoeft te denken over de serieuze zaken in het leven. Dat hoort ook helemaal niet op die leeftijd, en het is best begrijpelijk dat je wel ‘belangrijkere dingen’ te doen hebt op die leeftijd dan koolhydraten ingeven in je insulinepomp… Duh!

Met andere woorden: ik besefte al gauw dat ik hier niet boos om mocht worden, maar dat we een oplossing moesten zoeken hiervoor. Ik mocht niet vragen aan zijn juffen of zij de correcte input in de pomp wilden ingeven. Dit wou hij niet, omdat hij niet afhankelijk wil overkomen. Dat respecteer ik en snap ik ook. So let’s work on a new plan!

Hij kwam tenslotte zelf met het idee om een beloningskaart te maken per maand. Elke dag mag hij een sticker kleven als hij alles van waarden correct ingeeft. Heeft hij dit een maand zeer goed gedaan, dan krijgt hij een verrassing! Dit varieert van een koekje tot een bioscoopbezoekje, maar hierdoor is hij zeer gemotiveerd om elke dag snacks en maaltijden in te geven in zijn pomp. Wat een topidee, toch? Af en toe vergeet hij zijn koolhydraten nog wel eens in te geven, maar dit zegt hij ook achteraf tegen me. Dit vind ik helemaal goed, zijn openheid maakt het voor ons als ouders ook een stuk gemakkelijker.

TIME FOR A TIP!

Onze gouden tip voor ouders of gezinsleden van een kind met diabetes (met dank aan onze topzoon Cédric): zoek samen met jouw diabuddy naar een oplossing voor alle ongemakkelijke punten of discussiepunten, zodat dit beter verloopt en iedereen de nodige ademruimte krijgt! Voor meer tips kan je ook altijd eens horen in onze diabetes community op Facebook!

Conclusie: diabetes wegnemen bij je kind omdat zij het even hélemaal gehad hebben met insuline en sensors, dat kan helaas niet. Wat wel kan, is het leven een héél stuk aangenamer maken voor jouw schat én voor de rest van je dia-family door samen naar de beste oplossingen te zoeken. Good luck!

Check ons assortiment in diabetes hulpmiddeltjes, kledij en leuke accessoires die het leven als diabetespatiënt meteen meer kleur geven HIER!